Nadmierne rogowacenie związane jest z zagęszczeniem pokrywowych warstw naskórka, czyli naturalną reakcją ochronną organizmu. Jeżeli przy odpowiedniej pielęgnacji rogowacenie potęguje się bez konkretnej przyczyny, wówczas można stwierdzić wystąpienie patologicznych zmian w skórze oraz często również w tkance łącznej. Kolejnym etapem mogą być pojawiające się złogi, odciski, brodawki, pęknięcia, rozpadliny oraz stany zapalne.
Stopy są obrazem sposobu funkcjonowania, prawidłowego lub zaburzonego, tętniczego i żylnego układu krwionośnego. Zaburzenia działania wyżej wymienionych układów uszkadzają wegetatywne układy zakończeń nerwowych gruczołów potowych i łojowych. W konsekwencji poszczególne warstwy skóry nie otrzymują wystarczającej ilości płynów i lipidów.
Skóra sucha może pojawiać się na całej stopie lub jej części. Żółty, biało-żółty, szaro-żółty lub brunatnoszary naskórek, który jest wysuszony, przyjmuje konsystencję stałą i spójną, ale również może być kruchy, spękany i łuszczący się.
Miejscami stopy najbardziej obciążonymi są, pięty, obszary stawów proksymalnych palców stopy, zewnętrzne krawędzie podeszwy oraz czubki paliczków (zwłaszcza w przypadku płaskostopia poprzecznego), narażone są na wystąpienie nadmiernego rogowacenia.
Przyczynami hiperkeratozy (nadmiernego rogowacenia skóry) są:
- tarcie i ucisk
- zaburzenia gospodarki hormonalnej oraz zaburzenia wegetatywne
- cukrzyca, reumatyzm, choroby wątroby i nerek
- złe obuwie
- nadwaga
- stanie przez długie okresy czasu
- deformacje w budowie stopy i nieprawidłowe ułożenie kości.
W gabinecie podologicznym usunąć można objawy nadmiernego rogowacenia, ale konieczna staje się wizyta u lekarza oraz odpowiednie leczenie, gdy bodźce zewnętrzne okażą się przyczyną dolegliwości.
