Cukrzyca – powikłania w obrębie skóry i kończyn dolnych
Pierwsze opisane objawy cukrzycy datowane są na 3000 – 1500 lat p.n.e. Czytamy o takich dolegliwościach jak: niemożliwe do zaspokojenia pragnienie czy częste oddawanie moczu. Dopiero w 1922r. dwaj Kanadyjczycy F.Banting i Ch.Best dokonali odkrycia insuliny (nagroda Nobla w 1923r.), dzięki czemu cukrzyca przestała być chorobą bezpośrednio zagrażającą życiu. Mimo ogromnego postępu w medycynie i zwiększającej się świadomości społecznej, cukrzyca wciąż zajmuje wysokie – 6. miejsce w kategorii najbardziej niebezpiecznych chorób. Liczba zachorowań stale rośnie.
Ile osób choruje na cukrzycę?
W Polsce ok. 50% chorych wie o swojej chorobie i leczy się. Pozostali, mimo iż chorzy, nie są zdiagnozowani, co prowadzi do przewlekłej hiperglikemii oraz powikłań o charakterze mikro- i makroangiopatycznym, do których należą m.in.: uszkodzenie narządu wzroku, nerek, włókien nerwowych (neuropatia), zawał mięśnia sercowego, udar mózgu, zespół stopy cukrzycowej.
Skutki cukrzycy dotyczące skóry
U diabetyków mogą też występować zmiany metaboliczne, spadek odporności, gorsze gojenie się ran oraz zmiany skórne, gdyż częściej dochodzi do rozwoju zakażeń bakteryjnych i grzybiczych. Jedną z dolegliwości towarzyszących jest świąd skóry – to częsty, niekiedy bardzo wczesny, objaw cukrzycy. Może występować jako świąd uogólniony lub ograniczony. Ten pierwszy zazwyczaj pojawia się u ludzi starszych. Drugi lokalizuje się w okolicy odbytu oraz narządów moczowo-płciowych.
Do najważniejszych skórnych chorób bakteryjnych u diabetyków należą: czyrak, czyraczność, róża, łupież rumieniowy. Często dochodzi też do zakażeń drożdżakami i grzybami dermatofitowymi. Choroby te, mimo iż początkowo mogą nie dawać subiektywnych objawów (zwłaszcza grzybica paznokci), wymagają leczenia oraz skutecznej profilaktyki wtórnej. W przebiegu grzybicy może bowiem dochodzić do zajmowania rozległych przestrzeni skóry oraz ostrego stanu zapalnego ze skłonnością do sączenia i wtórnej alergizacji. Osoba z taką dolegliwością łatwo zaraża innych (np. przez korzystanie z basenu czy używanie wspólnego ręcznika). Zakażenie drożdżakami pojawia się głównie w okolicach pachwin, pach, bruzdy międzypośladkowej, pępka i fałdów podpiersiowych oraz błonach śluzowych jamy ustnej i w okolicach kącików ust (jako tzw. zajady).
W przebiegu cukrzycy nierzadko obserwuje się zmiany opisywane jako „gruba skóra”. W długotrwałej i źle kontrolowanej chorobie dochodzi czasem do występowania zespołu sztywnych rąk. Powierzchnia skóry jest wtedy wygładzona, zaczerwieniona i napięta, ruchy rąk – utrudnione. Proces ten niestety może prowadzić do znacznego upośledzenia ruchomości kończyn.
